Zes soorten gedachten, de zes kerngedachten, bepalen je manier van denken.
1. Niet te beantwoorden vragen
2. Toekomstgerichte overtuigingen
3. Niet herkende fantasiegedachten
4. De mensen in je denken
5. Opdrachten
6. Besluiten
De herkenning van steeds één van de zes kerngedachten zorgt ervoor dat je stil kunt staan bij wat je denkt. Dan heb je de keuze om het gedachteproces aan te passen of gewoon te stoppen. Dat doe je bij de herwaardering van een kerngedachte. Je krijgt op die manier meer grip op je gedachten en daarmee op het gevoel wat door die gedachte wordt opgeroepen.
Als je erachter kunt komen welke kerngedachte het proces op gang zet of veroorzaakt dat het gedachteproces doorgaat, dan bestaat zelfs de mogelijkheid dat die gedachte verdwijnt en daarmee het bijkomende gevoel. Je hebt daarmee zelf een gedachtepatroon doorbroken.
Gedachtepatroon – roept gevoel op - herkenning kerngedachte - herwaardering.
Voorbeeld: gedachte - ‘er zal met hem of haar toch niets gebeurd zijn?’ Gevoel: onrust tot paniek. Herkenning kerngedachte: ‘hé, dat is een vraag’. ‘Weet ik dit?’’ Kan ik dit weten?’ ‘Nee, dat kan ik niet weten, het is een niet te beantwoorden vraag’.
Het lijkt bijna teleurstellend. In plaats van een mystieke formule, in plaats van de ontdekking van de ziel, in plaats van geheimzinnige mantra’s, gaat het over niets anders dan de zo op het oog gewone alledaagse gedachten. Onbewuste gedachten, die je met deze kennis bewust kan maken.
Zorgen maken bijvoorbeeld. Hoe doe je dat? Is daar een patroon in te vinden? Een patroon wat terug te vinden is bij alle mensen die zich zorgen maken? Je bouwt het onbewust zelf op, met kerngedachten.
Het verschil tussen bezorgd zijn en je zorgen maken, daar is de taal weer, zit in het zijn of het maken. Zo kun je bezorgd zijn over de toekomst, je kunt je ook zorgen maken over de toekomst en daar op die manier over nadenken. Dan is de impact op jouw gevoel veel groter. Zorgen maken is een voorbeeld van een aangeleerd gedachtepatroon.
Is er een manier te vinden om die denkprocessen te stoppen of om te buigen?
Met de ontdekking van de kernidentiteit, het speelveld van je denken, het nu en de kennis van de zes kerngedachten is het mogelijk om bij alles waar jij met gedachten last van hebt een specifieke gedachteproces stil te zetten door de herkenning van een kerngedachte.
Wanneer er iets gebeurt, dan heeft dat invloed op de gedachten die worden opgeroepen en op je gevoel. Je voelt je uit evenwicht door een gebeurtenis. Dat kan van alles zijn. Een opmerking van iemand, iets wat bij jezelf opkomt, een gerucht, iets waar je tegenop ziet. Je denkt dan vanuit angst, verwarring, gespannenheid, onzekerheid, of om het even welk gevoel die een gebeurtenis oproept. Dat is dan de positie van waaruit je in die situatie denkt. Je bent op dat moment niet op je best. En zo denk je dan ook.
Situaties en gebeurtenissen roepen gedachten op en die bepalen je reactie. Dat is de cirkel. Het gebeurt als vanzelf.
Om uit die cirkel te komen, leer je om op zo’n moment terug te gaan naar het besef dat nu de werkelijkheid is, op het moment dat je over iets nadenkt. Dat heet de positie in tijd. Daarmee word je toeschouwer van het verleden en toeschouwer van de toekomst. Dan denk je vanuit de werkelijkheid. Dan ziet een toekomstige situatie of gebeurtenis er heel anders uit.
Wanneer je regelmatig de kerngedachten herkent, creëer je een denkpatroon dat zich steeds meer ontwikkelt. Je stopt het denkproces door de herkenning van een kerngedachte, om vervolgens de herkende kerngedachte te herwaarderen, en je gaat weer verder met denken. Daarmee bepaal jij op dat moment of en hoe het gedachteproces verder gaat.
Deze manier van denken voorkomt dat een kerngedachte een gevoel oproept wat je meevoert en zorgt dat je ‘wegzakt’ in je hoofd. Of dit nu een gedachteproces is over het verleden of over de toekomst. Je brengt door de herkenning van kerngedachten je denken in evenwicht en daarmee jezelf.
Gratis zelftraining ‘Gedachtenanalyse voor jou’
hier te downloaden.