Varkenscyclus?!
Varkenscyclus?!
Geen onbekend verschijnsel. In hele sectoren doen bedrijven elkaar na, in de verwachting daarmee allemaal een graan(tje) mee te kunnen pikken van de winsten die uit nieuwe stappen worden verwacht.
Hoe zat het ook alweer? Als de prijs van varkens hoog is, is het lonend om meer varkens te gaan fokken. Bij een niet verzadigde markt maken de eerste nog een goede prijs. Verder in de tijd zien we, dat juist door het fokken van meer varkens de prijzen onderuit gaan en er een (koude) sanering en dus kapitaalvernietiging plaats gaat vinden.
In energieland is het niet veel anders: in heel West Europa zijn nieuwe conventionele centrales gebouwd. Maximale flexibiliteit was het adagium: snel kunnen aanpassen aan de altijd weer grillige vraag van de markt. Wijzigende prijsverhoudingen tussen kolen en gas, mede door omvangrijke subsidies gedreven ontwikkeling van duurzame energie en vraaguitval door de tegenzittende conjunctuur en vraagverschuiving naar nieuwe industrielanden, maken dat de meeste nieuwe investeringen ook op marginale kosten beschouwd onder water staan. Een gevoelige kostenpost, die leidt tot aanzienlijke inkrimpingen in de gehele energiesector. Het bestaande verdienmodel staat meer dan onder druk!
Hoe pijnlijk ook, een dergelijke sanering leidt in theorie tot overleven van de besten.
De inkrimpingen in de energiesector gaan gepaard met het concentreren van strategische functies op de “hoofdkantoren”, steeds vaker dus niet in Nederland. Hiermee vervallen vele functies, waar het er op lijkt, dat de bloedgroep (afkomstig van het moederbedrijf) meer bepalend is voor wie er blijft dan de individuele kwaliteit. En dat is merkbaar: een ruime hoeveelheid hoog opgeleide, creatieve en ervaren mensen kijkt op dit moment noodgedwongen uit naar nieuwe uitdagingen. Ze zijn inmiddels ZZP-er geworden, hetgeen steeds vaker “zelfstandige zonder project” is.
Zoals in de letterlijke zin goede varkens worden geslacht om het aantal varkens structureel te verminderen, zo stoot de energiesector thans haar creatieve kader uit. Het verschil met de varkens is dat de varkens min of meer uitwisselbaar zijn en creatieve mensen niet.
Toch weten we met z’n allen, dat een dergelijk kader nodig is om de bedrijven om te bouwen naar toekomst-resistente ondernemingen, die producten bieden waar op de markt behoefte aan is.
Wij houden de discussie met een keur van die ZZP-ers gaande, zodat er terstond kan worden ingesprongen op vragen die moeten komen.
De vaak zeer bevlogen mensen zijn er, de ideeën borrelen en de markt komt zoals steeds ook deze varkenscyclus weer te boven!
